The Guardians of the Flutes

De aftrap van Culturalisme begon met de documentaire "The Guardians of the Flutes" van producer Paul Heddisch en anthropologist Gilbert Herdt.
In deze documentaire volgen we het leven, de rituelen en de gewoontes het Samba volkje, wat in de rimboe van Papua Nieuw Guinea woont.





Het Samba-dorp

Het dorpje van de Samba bestaat uit een cluster kleinschalige bouwwerken (hutten) en diverse paden.
De hutten bestaan uit materialen uit de omgeving, zoals bamboe en riet en staan ongeveer om een centraal punt. Het centraal punt is de plaats waar alle paden samen komen en waar zich de mannelijke hut bevindt. De mannelijke hut is waar het dorpshoofd de dorpsraad houd en waar geen vrouwen zijn toegestaan. In alle hutten bevindt zich een afzonderlijke "ruimte", waar de man zich kan terugtrekken van het gezin of waar hij slaapt. Wanneer de vrouw deze ruimte betreed, wordt de vrouw als een vloek gezien.

Deze twee scheiding wordt vanuit de jeugd aangeleerd.
De jongens slapen tot een zekere leeftijd bij hun moeder en zoeken op ingeving uiteindelijk de mannelijke kant op. Wanneer de zoon des huizes de mannelijke zijde opzoekt, betekent dat hij klaar is om "man" te worden, waar toepasselijke rituelen voor zijn.
Ook de paden in het dorp bestaan uit mannelijke paden en onzijdige paden. De mannelijke paden leiden naar het jachtgebied of naar de rand van het dorp om het dorp te kunnen verdedigen.

Het man worden

Het man worden van een jongen wordt ingewijd door een ritueel.
Na een afscheidsmaal samen met hun moeder, verlaten de jonge jongens samen met de andere mannen het dorp. De rituelen staan allemaal in het teken om te overleven en wordt afgenomen door middel van een soort "Bootcamp". Met de "Bootcamp" onderstaan de jongens doorproevingen zoals; uithoudingsvermogen, pijniging en vernedering (barbaars). Samen leggen de jongens lange afstanden af, worden geslagen met stokken en takken, geprikt door de meest stekelige planten en zuigen ze aan een oudere fallus om sterker te worden.

Uiteindelijk worden ze als mannen feestelijk onthaald in het dorp en krijgen ze gestolen vrouwen vanuit een ander dorp, als beloning, aangeboden.
Samen beginnen zij de avond op orale wijze voor de vrouw (wat goed is voor de vrucht) en verwekken uiteindelijk het kind met de lusten door lang oponthoud.

Westerse invloeden

Langzaam wordt er uit de schaamte van de diverse interviews bekend, dat de Westerse invloeden het dorp zijn doordrongen. Deze Westerse invloeden komen uit de perioden dat Missionarissen diverse posten in inheemse gebieden bouwden (Eurocentrisch), om hun geloofsovertuiging en cultuur over te brengen. Uit behoud van hun cultuur worden trots de tradities verteld. Weliswaar erg open, maar met het besef dat wij dingen anders zien (transcultureel), ontstaat er dat schaamtegevoel. Met name op seksueel vlak.
Wanneer de mannelijke persoon uit de documentaire vertelde over het oraal bevredigen van de dorps ouderen, is hij wat ingetogen. Daarnaast heeft hij het moeilijk doordat hij bij het ritueel lang van zijn moeder was gescheiden. De camera zoomt hierbij wat in.
Verder hebben de dames in het dorp ook moeilijk gehad met hun eerste mannelijk contact.
Vreemd genoeg hebben zij het minder moeilijk met het feit dat zij min of meer voorbestemd het huwelijk betreden.

Verandering
Het heeft even getuurd, maar de Westerse invloeden treden het dorp wel binnen.
Niet alleen de kleding, maar ook hun gewoonten veranderen.
Tegenwoordig zoeken de jongeren van het Samba dorp zelf hun liefde op, net als wij dat doen.
Tot grote spijt van de ouderen  hebben de jongeren geen controle meer op hun lusten, regelmatig wordt er nu een vrouw van een ander of een meisje verkracht (particulariteit). Ook de huizen veranderen, de ruimtes zijn niet meer gescheiden en ook in het dorp leeft men nu met elkaar.

Samenvatting
Uit deze documentaire kun je concluderen dat het Samba volk langzaam transformeert door de invloeden van het Eurocentrisme, die wij met de Missionarissen en Koloniën brachten.
Door middel van het relativeren wat dat betekent voor deze inheemse dorpen, probeert men deze dorpen zo veel mogelijk in hun waarden te laten als cultureel erfgoed in het multiculturalisme. Uiteindelijk brengt de particulariteit van het individu alsnog delen van het Eurocentrisme en wordt er een balans gemaakt tussen barbarij en het relationele, waardoor er uiteindelijk een universele beschaving zal ontstaan.