Albert Speer

Albert Speer groeide op in een streng en hecht gezin in Mannheim. Hij studeerde aan de universiteit van Karlsruhe en gaf uiteindelijk les aan de hogeschool van Berlijn.
In 1931 raakte Albert Speer erg onder de indruk van Adolf Hitler, tijdens een partijbijeenkomst van de NSDAP. Hitler werd in de economische slechte tijden de populistische spreker van het volk.
Door een strak georganiseerde programma van Goebbels, raakte Hitler aan de macht.

Bij diverse verbouwingen van de NSDAP kwam Adolf Hitler steeds vaker in contact met Albert Speer, waar hij steeds meer interesse voor wekte. Hitler slaagde in zijn jeugdige jaren niet voor de toelatingsexamen als kunstschilder aan de kunstacademie van Wenen en erkende uiteindelijk de kwaliteiten van Albert Speer.

In 1934 gaf Adolf Hitler als Rijkskanselier het eerste opdracht aan Albert Speer. Het werd het congresgebouw voor de NSDAP met een oppervlakte van 16,5 vierkante meter, welke een streng geregisseerd classicistische stijl bedroeg. Dit werd een zodanig succes, dat Adolf Hitler hem uitnodigde om een ontwerp te maken voor het nieuwe Berlijn. Dit Berlijn zou de nieuwe hoofdstad van de wereld moeten worden en werd zeer groot van opzet.

Welthauptstadt Berlin
Albert Speer gebruikte de achtergrond van Adolf Hitler en zijn grootheidswaanzin. Daarvoor nam hij de schetsen van Adolf Hitler zelf. De gebouwen die hij ooit schetste in de periode van voor zijn afwijzing aan de Academie en Wenen.
Ook deze schetsen waren veelal classicistisch en passen in het beeld om van Nazi Duitsland een nieuwe wereldmacht te maken. Hierin stond het klassieke Duitsland centraal, het Duitsland van het superieure Arische ras, waar perfectionisme een grote rol speelde. Dat zie je in de ontwerpen terug, waarin ritme en strakke detaillering mekaar vinden. Vierkante kolommen stonden voor de hiërarchie van het superieure.
Ook het stedenbouwkundig landschap wordt sterk bepaald door de hiërarchie. Zoals een regisseur een film regisseert, daalt men af van het Hauptbahnhof en kijkt men neer op het plan voor het volk.
Bij de grote triomfboog, gaat de helling weer iets omhoog. De triomfboog zuigt je door het landschap naar binnen, waardoor je nieuwsgierig wordt naar het pracht en praal wat daar achter schuilt. Twee grote lanen doorsnijden het landschap richting het nieuwe congreshal. De lanen worden geflankeerd door gebouwen, die ter ere aan de Nazipartij, de SS en andere gerelateerde partijen worden gebouwd. Aan de entree bij het plein van het volk worden de flanken door onder andere het kantoor van de Wehrmacht en de Nieuwe Kanselarij.

De schets van Hitler werd omdoopt tot het grootste gebouw van allen. De Volkshalle, zoals het genoemd werd, zou de voormalige Reichstag in niets doen belanden. De gigantische koepel was de grootste ter wereld en symboliseerde de wereld onder de voeten van het Arische ras (de Adelaar), zoals Adolf Hitler het nieuwe rijk zich voorstelde.

Dit project had een zodanige omvang, dat er speciaal arbeiders werden ingezonden. Deze arbeiders kwamen van de kampen, omdat de bezetting aan het front alle benodigde handen weg nam. De moderne slavernij werd hier geboren.


Opmerkelijk
Na de Tweede Wereld Oorlog werd dit project gigantisch verafschuwd. Zeker als blijkt dat Albert Speer naast zijn werk als architect, ook de minister van bevoorrading en bewapening bleek te zijn. Hij kent alle verantwoordelijkheid en betrokkenheid voor alle bevelen en doden gedurende de oorlog, ook onder zijn bouwprojecten.
De geallieerden probeerden om zo veel mogelijk herinneringen uit de Tweede Wereld Oorlog te vernietigen, zo ook de bouwwerken van Albert Speer. Adolf Hitler wilde na zijn nederlaag sowieso alles vernietigen, hij vond dat het volk  niet langer verdiende te leven.

Irak & Dubai

Herkenbaar in dit verhaal is de grootheidswaanzin en de dictatorschap, die ook de moderne samenleving kent. Gruwelijkheden die worden ontkent of weggedrukt.
Vergelijkbaar zijn de Golfoorlog in Irak en de groei van Emiraat Dubai. Wanneer de dictator Saddam Hoesein wordt ontkroond, worden alle herinneringen aan hem weggehaald.
Wij zien hem als een onderdrukking van zijn eigen volk, terwijl grote delen van dat volk een held in hem zagen. Daarnaast is Irak altijd een belangrijke speler in zijn regio geweest, door het kapitaal wat zij verdienen met olie. Met dat kapitaal investeerde zij in een grote macht.

Ook de Emiraat Dubai heeft veel olie. De prins Dubai wilde het kapitaal van Dubai beter investeren.
Hij investeerde dit in de toerisme en een groot zakencentrum, door een nieuwe wereldstad te bouwen.
Het moest een visitekaartje naar de wereld worden en alles moest groots. Minder vredelievend is, als je bedenkt dat er hiervoor een vorm van slavenhandel wordt gedreven. Mensen uit India worden verleid met een goed salaris en vervolgens wordt hun identiteit ingehouden. Hierdoor hebben zij geen rechten meer en worden zij in goedkope tentenkampen geplaatst. Vervolgens werken zij dag en nacht aan bouwprojecten.

The Guardians of the Flutes

De aftrap van Culturalisme begon met de documentaire "The Guardians of the Flutes" van producer Paul Heddisch en anthropologist Gilbert Herdt.
In deze documentaire volgen we het leven, de rituelen en de gewoontes het Samba volkje, wat in de rimboe van Papua Nieuw Guinea woont.





Het Samba-dorp

Het dorpje van de Samba bestaat uit een cluster kleinschalige bouwwerken (hutten) en diverse paden.
De hutten bestaan uit materialen uit de omgeving, zoals bamboe en riet en staan ongeveer om een centraal punt. Het centraal punt is de plaats waar alle paden samen komen en waar zich de mannelijke hut bevindt. De mannelijke hut is waar het dorpshoofd de dorpsraad houd en waar geen vrouwen zijn toegestaan. In alle hutten bevindt zich een afzonderlijke "ruimte", waar de man zich kan terugtrekken van het gezin of waar hij slaapt. Wanneer de vrouw deze ruimte betreed, wordt de vrouw als een vloek gezien.

Deze twee scheiding wordt vanuit de jeugd aangeleerd.
De jongens slapen tot een zekere leeftijd bij hun moeder en zoeken op ingeving uiteindelijk de mannelijke kant op. Wanneer de zoon des huizes de mannelijke zijde opzoekt, betekent dat hij klaar is om "man" te worden, waar toepasselijke rituelen voor zijn.
Ook de paden in het dorp bestaan uit mannelijke paden en onzijdige paden. De mannelijke paden leiden naar het jachtgebied of naar de rand van het dorp om het dorp te kunnen verdedigen.

Het man worden

Het man worden van een jongen wordt ingewijd door een ritueel.
Na een afscheidsmaal samen met hun moeder, verlaten de jonge jongens samen met de andere mannen het dorp. De rituelen staan allemaal in het teken om te overleven en wordt afgenomen door middel van een soort "Bootcamp". Met de "Bootcamp" onderstaan de jongens doorproevingen zoals; uithoudingsvermogen, pijniging en vernedering (barbaars). Samen leggen de jongens lange afstanden af, worden geslagen met stokken en takken, geprikt door de meest stekelige planten en zuigen ze aan een oudere fallus om sterker te worden.

Uiteindelijk worden ze als mannen feestelijk onthaald in het dorp en krijgen ze gestolen vrouwen vanuit een ander dorp, als beloning, aangeboden.
Samen beginnen zij de avond op orale wijze voor de vrouw (wat goed is voor de vrucht) en verwekken uiteindelijk het kind met de lusten door lang oponthoud.

Westerse invloeden

Langzaam wordt er uit de schaamte van de diverse interviews bekend, dat de Westerse invloeden het dorp zijn doordrongen. Deze Westerse invloeden komen uit de perioden dat Missionarissen diverse posten in inheemse gebieden bouwden (Eurocentrisch), om hun geloofsovertuiging en cultuur over te brengen. Uit behoud van hun cultuur worden trots de tradities verteld. Weliswaar erg open, maar met het besef dat wij dingen anders zien (transcultureel), ontstaat er dat schaamtegevoel. Met name op seksueel vlak.
Wanneer de mannelijke persoon uit de documentaire vertelde over het oraal bevredigen van de dorps ouderen, is hij wat ingetogen. Daarnaast heeft hij het moeilijk doordat hij bij het ritueel lang van zijn moeder was gescheiden. De camera zoomt hierbij wat in.
Verder hebben de dames in het dorp ook moeilijk gehad met hun eerste mannelijk contact.
Vreemd genoeg hebben zij het minder moeilijk met het feit dat zij min of meer voorbestemd het huwelijk betreden.

Verandering
Het heeft even getuurd, maar de Westerse invloeden treden het dorp wel binnen.
Niet alleen de kleding, maar ook hun gewoonten veranderen.
Tegenwoordig zoeken de jongeren van het Samba dorp zelf hun liefde op, net als wij dat doen.
Tot grote spijt van de ouderen  hebben de jongeren geen controle meer op hun lusten, regelmatig wordt er nu een vrouw van een ander of een meisje verkracht (particulariteit). Ook de huizen veranderen, de ruimtes zijn niet meer gescheiden en ook in het dorp leeft men nu met elkaar.

Samenvatting
Uit deze documentaire kun je concluderen dat het Samba volk langzaam transformeert door de invloeden van het Eurocentrisme, die wij met de Missionarissen en Koloniën brachten.
Door middel van het relativeren wat dat betekent voor deze inheemse dorpen, probeert men deze dorpen zo veel mogelijk in hun waarden te laten als cultureel erfgoed in het multiculturalisme. Uiteindelijk brengt de particulariteit van het individu alsnog delen van het Eurocentrisme en wordt er een balans gemaakt tussen barbarij en het relationele, waardoor er uiteindelijk een universele beschaving zal ontstaan.

Begrippen

Begrippen week 1

Transculturalisme: Hierbij leven culturen samen.
Het leren begrijpen van een andere culturen buitenom je eigen culturele waarde staat hierin centraal.

Multiculturalisme: Verschillende culturen en stromingen leven hierbij naast elkaar.
Elke cultuur behoud zijn of haar eigen waarde en beinvloeden mekaar niet.

Eurocentrisme: De Europese cultuur heeft zich verspreid door de Europese reislust en de welvaart uit het verleden. Vanuit het centrisme staat de Europese cultuur centraal en wordt in andere culturen opgelegd als leidende cultuur.

Relativisme: Elke cultuur heeft het recht om zijn of haar levenswijze te volgen, hun eigen waarden en normen blijven leidend.

Particularisme: Hierin wordt de onderscheid gelegd tussen Nature and Nurture, de invloeden van culturen binnenuit of van culturen buitenaf met betrekking tot het individu. Je eigen persoonlijkheid heeft hierin een grotere rol (Nature) dan de invloeden van buitenaf (Nurture).

Universalisme: Het unversalisme zoekt naar een gemeenschappelijke waarde in alle culturen en stelt deze als leidend.

Barbarij: Culturen die niet begrepen wordt vanuit de eigen cultuur, waarbij optiek en ethiek een rol spelen.